Zaterdagmiddag; prachtig weer en heerlijk en lekker buiten te zijn. Zonnetje, lekkere temperatuur en de lente komt er aan. Ik ben bezig in de tuin en mag zo naar het veld om mijn zoon te coachen. Heerlijk. Ik mag zelf ook morgen de wei in, een oefenpotje met de oude mannen. Ik heb er zin in!
Zondagochtend; regen, wind en kou. Ik word wakker terwijl de regen en wind tegen het raam slaat. Ik kijk naar buiten en brrrrr……. Moet dat nou? Met moeite stap ik uit mijn warme bed en kleed me aan. Ondertussen stuur ik een appje naar een teamgenootje die dicht bij woont. “Auto dan maar?” We zouden gaan fietsen namelijk, maar met dit weer.
Extra kilootjes door een te lange winterstop
Eenmaal op de club wordt het alleen maar erger. De wind neemt toe, de regen wordt harder en het is gewoon koud. Ook de tegenstander heeft niet echt veel zin. Het is een oefenpotje dus waarom doen we dit eigenlijk? Snel de dug-out in, omkleden en warmlopen. Had ik mijn handschoenen maar meegenomen. We zijn met 12 dus weinig wissels. Is dat nu wel zo verstandig voor een team oude mannen na 3 maanden winterstop? Voordeel wel is dat je veel kan spelen dus dat je warm blijft.
Dan klinkt het fluitsignaal van de scheidsrechters en moeten we toch echt aan de bak. Met tegenzin stappen er 22 oude mannen de regen in. Snel elkaar succes wensen en beginnen maar. Het is duidelijk te zien dat wij als team toch wel wat training nog nodig hebben en een heerlijke winterstop gehad hebben. Wat extra kilootjes, geen conditie en hoe je zo’n bal moet stoppen is ook al een uitdaging. Kortom, het gaat niet echt lekker. De tegenstander, net zulke oude mannen, hebben blijkbaar er minder moeite mee en staan dan ook al snel achter. Na een hele korte rust gaan we direct door.
Nu wordt het pas echt nat en sticks glijden uit je hand, het wordt koud en het hockeyspel wordt er toch echt niet beter op. Nogmaals, de tegenstander heeft er toch echt minder last van. Hoe kan dat nou? We verliezen dan ook dik het oefenpotje, maar optimistisch als oude mannen kunnen zijn roepen we dan ook maar dat het maar een oefenpotje is. Volgende week beginnen we pas echt. Maar wat was het slecht!!!! Op deze manier hoeven we niet eens aan die tweede helft van de competitie te beginnen en direct degraderen.
Echte hockeyers douchen niet
Eerst een drankje dan maar. Een kopje thee om op te warmen? Nee, natuurlijk niet. We blijven oude mannen die denken dat we het nog heel goed kunnen. Deze oude mannen douchen niet na een hockeywedstrijd (want echte hockeyers douchen niet) en drinken bier. Maar ja, we zijn wel heel nat met z’n allen en het is koud (en we zijn ook de jongste niet meer). Met moeite wordt er een koud biertje gedronken en zie ik sommigen toch maar naar de warme douche glippen. Voor hockeyvader geldt hetzelfde. 1 koud biertje, naar huis en snel onder de warme douche.
Eenmaal thuis, gedoucht en al zit ik heerlijk op de bank in een warme kamer. Het regent inmiddels dat het giet en de wind is ook sterk. Ik kijk naar buiten en het lijkt wel herfst. De TV staat aan, met o.a. baanwielrennen en de semi-klassieker Brussel-Kurne- Brussel. Lekker kopje thee en een chocolaatje erbij. Hockeyvader is tevreden en nu maar hopen dat ik mijn ogen open kan houden tot dat studio sport begint om 19.00.
