‘Waarom glij jij zo over het veld?’ vraag ik op de vrijdagtraining aan één van de spelers. ‘Hockeyschoenen vergeten van school mee naar huis te nemen,’ is het antwoord. Tja, schoolvoetbal en dat doe je op je hockeyschoenen en dan kan het gebeuren dat je ze vergeet. ‘Hoe doe je dat morgen tijdens de wedstrijd dan?’ vraag ik. Een groot vraagteken zie ik in zijn ogen. Gelukkig heb ik nog een paar schoenen thuis liggen en ik spreek af met zijn moeder dat ik die op zaterdag mee neem. Echter, dan moet je ze op zaterdagochtend wel meenemen. Gelukkig kom ik er halverwege achter en kan nog net even terugrijden voordat we moeten verzamelen.
Spullen vergeten, het komt in alle rangen en standen voor. Na een gewonnen wedstrijd met 8-2 van de jongste is nr. 2, mijn oudste aan de beurt. Hij speelt in d C-jeugd. Die zijn al wat ouder en wijzer, toch? Bij de voorbespreking en opstelling zie ik een van de spelers vertwijfeld om zich heen kijken. ‘Ik heb mijn sportbril niet op,’ zegt hij. Die ligt nog thuis. Nee he? Wat doe je dan als coach, je belt zijn moeder en gelukkig komt die de sportbril brengen zodat hij toch nog het merendeel van de wedstrijd kan meedoen. Wederom een mooi en spannend potje, die we winnen. De oudste heeft nog gescoord ook dus zijn dag kan niet meer kapot.
Na de wedstrijd snel in de auto naar Bloemendaal om nog even naar JA1 te gaan, want die coach en train ik ook. Als ik aankom zie ik mijn medecoach met een treurig gezicht langs de lijn en de jongens een beetje schaapachtig inlopen. Wat is er aan de hand en ik mis de “GRRRR” factor. Dan zie ik het. Eén speler heeft zwarte sokken aan i.p.v. gele. ‘Vergeten,’ is het antwoord. Wat? Bij jongens A1. Die zijn 17 jaar, die letten toch wel op hun spullen. Het is nog niet over, want ik zie een andere speler in zijn lange broek en op gympies lopen. ‘Korte broek en hockeyschoenen vergeten’. Gelukkig zijn ook hier nog moeders zo lief om snel nog spullen te komen brengen. Pffff, straks vergeten ze nog te hockeyen. Als klap op de vuurpijl blijkt dat we de maskers ook nog zijn vergeten bij de eerste strafcorner tegen. Ook nu weer is er een moeder zo lief om bij Bloemendaal te vragen of zij nog extra maskers hebben, zodat we die kunnen lenen. Als we uiteindelijk alle spullen compleet hebben spelen we wel een mooi potje die we uiteindelijk met 4-2 winnen. Is het toch nog goed gekomen.
Eindconclusie: 3 keer winst vandaag (9 punten) en de wetenschap dat er gelukkig moeders zijn die het allemaal regelen….als die er toch niet waren! Morgen mag de hockeyvader nog zelf met Veteranen A. Ik ga nu alvast de spullen klaar leggen……
