‘Hoi Hockeyvader…..’, hoorde ik afgelopen dagen erg veel. Waarom? Ik was dagelijks toeschouwer bij de Avond4daagse. Mijn jongste zoon wilde lopen namelijk, maar ja, ik ben nog niet helemaal hersteld van mijn knieoperatie dus mijn vrouw liep mee. Mijn oudste zoon en ik gingen elke avond even kijken langs de route. Het leuke is dat je vervolgens het hele elftal van mijn jongste zoon tegen komt. ‘Hoi Hockeyvader, hoi coach….’ hoorde ik dan ook telkens, en niet alleen van alle spelers maar ook van de ouders.
Elke avond om 18.15 uur was de start. Ik ontving direct van mijn vrouw een foto met de routebeschrijving, zodat ik ongeveer wist welke kant het op ging. Route dag 1 richting Alkmaar, dag 2 richting Egmond, dag 3 richting de polder/ Akersloot en dag 4 richting de golfbaan. Snel rond 19.00 uur even een appje “waar lopen jullie nu?. Dan op de fiets, samen dus met mijn oudste zoon en kijken of we ze konden vinden. Het is leuk om zo van ver een sliert met kinderen en ouders te zien van alle scholen te zien. 1 voor 1 kwamen de jongens uit het team voorbij, elke avond weer. Op dag 3 werden we zelfs ontvangen met teksten als “ahhh, onze vaste supporters”.
Zo’n avond4daagse is een hele happening, waarbij het chaotisch gaat. Op de laatste dag van de avond4daagse was opa bij ons aan het klussen en die vroeg aan mijn jongste zoontje of er ook liedjes gezongen werden. Ik zie een groot vraagteken in zijn ogen en hij antwoord met “nee”. Opa vertelde verder dat vroeger er onderweg liedjes, het liefste scholen tegen elkaar, gezongen werden. Tevens dat er keurig 2 aan 2 naast elkaar gelopen werd en dat alles heel netjes ging. Nou, dan moet je het nu eens zien. Het is een sliert met rennende kinderen, die van links naar rechts en van voor naar achteren gaan (en dus de afstand wel 2 keer afleggen). Vader en moeder lopen wel netjes mee en zorgen nog een beetje ervoor dat alles bij elkaar blijft.
Op vrijdag, de laatste dag, is er uiteraard de binnenkomst en de welverdiende medaille. Daarna is het traditie geworden dat het hele dorp richting de ijssalon gaat, waar dus ook een enorme rij staat. Is niet erg. Lekker 2 grote bollen ijs en daarna op naar huis. Mijn jongste zoontje heeft de hele week geroepen dat hij niet moe is hoor, maar op vrijdagavond zie ik een afgetrokken koppie op de bank. Hup naar bed en ik weet nu al dat hij morgenochtend niet voor 10 uur op is. Lekker toch!
