Op dinsdag staat de 2e selectietraining voor jongens D op het program. Het regent en het waait, sterker nog het stormt. Code Oranje van de ANWB, vanwege de wind. De takken vliegen om je oren, de bomen waaien bijna om en de regen komt bijna horizontaal naar beneden. Het regent ook “appjes” op mijn telefoon. “Gaat het wel door?” is de hamvraag. Voor de zekerheid bel ik de trainers coördinator overdag maar even. ‘Ja, we gaan het proberen’.
Ok, op naar het veld dan maar. Eenmaal aangekomen op het veld zitten we midden in een stortbui. Het merendeel van de jongentjes staat op het veld, maar duiken snel de dug-out in. Even wachten maar. Na een minuut of wat beginnen we toch met inlopen. Een paar blijven er in de dug-out staan. Hier worden meteen de mannen van de jongens gescheiden :-).
Daarna wordt de hele groep in 8-en gedeeld, zodat er 4 kleine partijtjes gespeeld kunnen worden. De welbekende hesjes met nummer worden weer uitgedeeld en we gaan van start. Tenminste, dat proberen we. Pylonen vliegen weg, doelen verschuiven, ballen rollen door de wind weg en de spelertjes hebben moeite om te blijven staan. Sterker nog, ook wij als trainers moeten goed op onze benen blijven staan bij de diverse windvlagen.
Na een half uurtje hergroeperen we en gaan we 2 grote partijen spelen. Sommige jongens gaan als de brandweer, maar het merendeel staat er wat bedremmeld bij. Koud, nat en verwaaid. En dat terwijl het nog geen 2 dagen geleden zo warm was. Na een uurtje hebben we het wel gezien. De beoordelingen zijn definitief en de jongens mogen naar huis, naar de warmte.
Wij gaan naar het clubhuis om de definitieve selecties te bepalen. Echter, eerst…… warme chocolademelk (en dat in juni). Lekker. We zijn er snel uit hoe de teams ingedeeld gaan worden. Hoe? Dat is te zien vanaf half juni op de website…..
